कुरुप कविता

एक्लै कति
सुन्दर भएर बसिरहोस् कविता
एक्लै कति
सौन्दर्यको एकोहोरो प्रेमी बनिरहोस् कविता
आज त्यसलाई
कुरुप पार्न मन लागिरहेको छ।
सबैभन्दा कुरुप राज्यसत्तामा पनि
सबैभन्दा सुन्दर देखिँदो रहेछ कविता
सबैभन्दा फोहोर
हिंसाको समुद्रमा नुहाएर
सबैभन्दा सफा भएर निस्कँदो रहेछ कविता
आज त्यसलाई
कुरुप पार्न मन लागिरहेको छ।
आऊ प्रिय कविहरु
यसपल्ट कवितालाई
सुन्दरताको दासताबाट मुक्त पारौं
र हेरौं
कविताको बत्ति निभेपछि
अझ कति अँध्यारो देखिँदो रहेछ दुनियाँ
अझ कति खाली हुँदो रहेछ रिक्तता।
के अन्तर छ
मन्दिर र वेश्यालयको नग्नतामारु
के अन्तर छ
संसद भवन र आर्यघाटको दुर्गन्धमारु
के अन्तर छ
न्यायलय र मासु पसलको क्रूरतामारु
यिनीहरुकै पर्खाल बाहिर
सबैभन्दा इमान्दार भएर उभिँदो रहेछ कविता।
आज त्यसलाई
कुरुप पार्न मन लागिरहेको छ।
आऊ प्रिय कविहरु
आजै कविताको मृत्यु घोषणा गरौं
र हेरौं
झन कति जीवन्त देखिँदो रहेछ
कविताको लासमाथि जन्मिएको कविता।
हेरौं
कविताको मृत्युमा खुसीले
कुन हदसम्म बौलाउँदो रहेछ बन्दुक
कति टाढासम्म सुनिँदो रहेछ सत्ताको अट्टहास
र कति उदास देखिँदो रहेछ कलाको अनुहाररु
सुन्दर कविताहरु लेख्नलाई त
सुन्दर समय बाँकि नै छ
किन आज लेख्न मन लागिरहेको छ
समयको अन्तिम लहरसम्म
नलेखिएको
सबैभन्दा कुरुप कविता।
जसरी बन्दुकले लेख्छ
हिंसाको कुरुप कविता सहिदको छातीमा।।
एक्लै कति
सुन्दर भएर बसिरहोस् कविता ?