मा प्रकाशित
प्रवासी सुमन
बोल्नेले जे सुकै बोलोस् चम्चाहरुलाई ताली बजाउन हतारो छ
शोकमग्न छ बस्ती यहाँ सालिकहरुलाई भजन गाउन हतारो छ
बाढी पहिरो सँगै बगेका छन् कैयौँ अमूल्य जीवन अकालमै
भक्तजनहरुलाई भने मालिककै जन्मोत्सव मनाउन हतारो छ
लास भएर फर्किन विवस छन् सपनाहरु बाकस भरी गाउँमा
सरकारलाई भने रंगीचंगी समृद्धि सडकभरि सजाउन हतारो छ
किन सुक्दैछ संवेदनाको मूल आजको मान्छे भित्र यसरी?
र त मलामी जाँदा पनि सेल्फी कै लागि लजाउन हतारो छ।
